In de workshops “Samen zorgen”, leren verzorgenden van verpleeg- en verzorgingshuizen samen met
familieleden steeds beter samen te werken. Het gaat om de dialoog tussen familie en
professionals. Familieleden kennen de zorgvrager het best en het langst.
Verzorgenden kennen de zorgvrager alleen sinds er verzorging nodig is. Allen
vinden het belangrijk om vroegtijdig in gesprek te gaan. Eén van de familieleden
vertelde iets wat me opviel:
“Als je je familielid achterlaat in een verzorgingshuis, dan
ben je als familie een beetje afwachtend. Je komt een nieuwe wereld binnen. Je
weet niet hoe het er naar toe zal gaan. Je kijkt eerst de kat uit de boom.
Daarna moet je als het ware een inhaal poging doen. Dan zijn dingen al weer
geregeld en is het juist moeilijker.”
Verzorgenden reageerden dat ze juist heel erg hun best doen
om de familie goed te informeren. Ze houden introductie bijeenkomsten met
foldertjes etc. Misschien een idee om de nadruk te leggen op vragen stellen aan
zorgvrager en familie in plaats van veel informatie te geven.
Sommigen doen dat ook:
Bijvoorbeeld:
-
Wat deed u thuis graag wat u hier ook zou willen
blijven doen?
-
Zijn er dingen die u graag deed, maar thuis niet
mee zo goed lukte? Misschien zou dat hier wel weer kunnen?
-
Over welke dingen wilt u het liefst zelf blijven
beslissen?
-
Hoe wilt u het liefst dat ik u aanspreek?
Welke dingen bent u gewent die u graag zo zou willen
houden
